Afgelopen vrijdag de 22ste juli trok de Vierdaagse meute weer zoals vanouds bij ons door de straat. Altijd een geweldig feest voor zowel de deelnemers als de toeschouwers. Waar we vroeger gewoon zelf met een drankje in de hand mee stonden te zingen langs de kant, en de laatste verzwakte lopers al bitterballen voerend richting Via Gladiola wilden duwen, wilden we dit jaar voor het eerste onze versnaperingen aan de man brengen. We hebben tenslotte niet voor niets een terras aangelegd en de nodige vergunningen.
De twee verschillende soepen met het huisgebakken focacciabrood van Sanne, gingen erin als koek, maar de koek smolt nog net niet van onze speciaal hiervoor opgestelde vintage Piaggio's af. De bakker die de verse broodjes leverde ben ik nog niet onder ogen durven komen. Ook met de voorraad alcoholvrije biertjes kunnen we nog jaren vooruit. Drank wilden ze, liefst zo sterk mogelijk! Blijkbaar maakt het de laatste dag allemaal niet zo veel meer uit. Ongelofelijk, we zijn weer een ervaring rijker. Dus voor wie volgend jaar weer op ons speciaal voor de lopers gereserveerde terras neer wil strijken, een tip; neem vooral je eigen Snelle Jelles, energierepen, appels, bananen en andere spullen mee, maar hou een plekje vrij voor de soep en een borrel. Hier kregen we hele goede reacties op, tenminste; "de lekkerste die we in al die dagen gegeten hebben", vind ik best wel goed. Dus die komt er volgend jaar weer op de kar.
Ook onze schone toiletten werden door velen enorm gewaardeerd. De lange rij die over de lengte van de hele gang opgesteld stond, werd scherp in het oog gehouden door mijn lieve buurvrouw Liesbeth. Zelf altijd een zakenvrouw pur sang geweest, sprak iedereen die maar enigszins een schijnbeweging richting de vele spulletjes die in de wandkast staan maakte, op vriendelijke doch zakelijke wijze toe dat de winkel vandaag gesloten was en dat als ze iets wilden kopen vooral een keertje terug moesten komen. Het gesprek afsluitend met het in de hand drukken van een flyertje waar ze in de winkel nog ergens een stapeltje van had zien liggen. Het was mij in de drukte ontgaan, want druk met de soep. Maar Liesbeth met haar aangeboren gevoel voor marketing (dat woord kende men in haar tijd niet eens) maakte slim gebruik van de gelegenheid.
Des te vervelender is het dat we meteen het eerste weekend na de Vierdaagse dicht moeten door omstandigheden.
Maar hopelijk blijft het bij een weekend. We doen er alles aan om iedereen die ons foldertje meegesleept heeft van Beers via de via Gladiola naar huis en nog eens terug wil komen in onze winkel zo snel mogelijk de kans geven dit te doen.
Ik denk dat er onder de notoire Vierdaagse lopers best wel wat bij zijn die een nieuw adresje ontdekt hebben in Beers.
Dus tot gauw of anders tot volgend jaar.
Linda
Reactie plaatsen
Reacties